هوانوردی غیرنظامی و چالش های زیست محیطی

در قرن آتی، تأثیر سفرهای هوایی بر محیط زیست تأثیر فزاینده‌ای بر طراحی هواپیما خواهد داشت. تا زمانی که بتوان تاثیر هر کیلومتر مسافر را نسبت به سطوح امروزی به میزان قابل توجهی کاهش داد، عوامل محیطی به طور فزاینده ای گسترش سفرهای هوایی و مزایای اجتماعی آن را محدود خواهند کرد. سه تأثیر اصلی، صدا، آلودگی هوای اطراف فرودگاه ها و تأثیر بر تغییرات آب و هوا است. از بین این سه، تأثیر بر تغییرات آب و هوا دارای بیشترین اهمیت بلندمدت است و در طولانی‌ترین زمان مورد بحث قرار می‌گیرد. استدلال می شود که از سه عامل اصلی تغییر آب و هوا از هواپیما - انتشار CO 2 ، انتشار NO X و ایجاد contrails پایدار - این دو مورد آخر هستند که امیدوارکننده ترین اهداف هستند. راه‌های کاهش اثرات این دو مورد بحث قرار می‌گیرد و خاطرنشان می‌شود که در هر مورد، بهترین نتیجه زیست‌محیطی احتمالاً مستلزم افزایش انتشار CO2 است . نتیجه این است که اقدامات نظارتی یا اقتصادی برای کاهش تأثیر بر آب و هوا باید به گونه ای تنظیم شود که این کار را انجام دهد. اقداماتی که صرفاً بر اساس انتشار CO 2 تنظیم شده اند احتمالاً نتیجه معکوس خواهند داشت. با این وجود، طراحی هواپیما برای کاهش سوخت سوزی و در نتیجه انتشار CO 2 یک هدف کلیدی درازمدت باقی می ماند.

منبع:cambridge